مسئله 1150- نماز آيات در هنگام چهار اتّفاق واجب مى‏شود:

اوّل: گرفتن خورشيد؛

دوّم: گرفتن ماه؛ گرچه مقدار كمى از آنها گرفته شود.

سوّم: زلزله؛

چهارم: حوادث خوفناك مثل رعد و برق و شكافتن و فرورفتن زمين در صورتى كه بيشتر مردم بترسند.

مسئله 1151- اگر از چيزهايى كه نماز آيات براى آنها واجب است بيشتر از يكى اتّفاق بيفتد، انسان بايد براى هر يك از آنها، يك نماز آيات بخواند.

مسئله 1152- چيزهايى كه نماز آيات براى آنها واجب است، در هر شهرى اتفاق بيفتد، فقط مردم همان شهر بايد نماز آيات بخوانند و بر مردم جاهاى ديگر واجب نيست.

صفحه 177

مسئله 1153- از وقتى كه خورشيد يا ماه شروع به گرفتن مى‏كند انسان بايد نماز آيات را بخواند و تا وقت باز شدن تمام آن بايد نيّت ادا كند، ولى بعد از باز شدن بايد نيّت قضا نمايد.

مسئله 1154- موقعى كه زلزله و رعد و برق و مانند اينها اتّفاق مى‏افتد، انسان بايد فوراً نماز آيات را بخواند و اگر نخواند معصيت كرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند اداست.

مسئله 1155- اگر بعد از باز شدن آفتاب يا ماه بفهمد كه تمام آن گرفته بوده، بايد قضاى نماز آيات را بخواند، ولى اگر بفهمد مقدارى از آن گرفته بوده، قضا بر او واجب نيست.

مسئله 1156- گفتۀ اشخاصى كه از گرفتن خورشيد يا ماه و زلزله و مانند اينها اطّلاع دارند، حجّت است و بايد طبق‏ گفتۀ آنها عمل شود، گرچه اطمينان هم حاصل نشود.

مسئله 1157- اگر در وقت نماز يوميه نماز آيات هم بر انسان واجب شود، چنانچه براى هر دو نماز وقت دارد هر كدام را اوّل بخواند اشكال ندارد، و اگر وقت يكى از آن دو تنگ باشد بايد اوّل آن را بخواند، و اگر وقت هر دو تنگ باشد، بايد اوّل نماز يوميه را بخواند.

مسئله 1158- اگر در حال حيض يا نفاس زن يكى از موجبات نماز آيات پيش آيد، بعد از پاك‌شدن از حيض يا نفاس، نماز آيات بر او واجب نيست و همچنين اگر مجنون و بى‏هوش و مانند اينها باشد.